Yine yeniden bir sene sonu.
Ve yine değişmeyen senaryoyla terkarlanan roller.
Tek bir farkla...
Bu sene umutlarım yok, hayallerim yok yanımda.
Herkes gibi onlar da terketti beni. Ya da ben bıraktım onları öylece oracıkta.
Ben böyle değildim, hemde hiç değildim. Ama yaşadıklarım beni buna mecbur etti. Kime ne yaptım da bunları yaşıyorum bilmiyorum ama diyeceğim tek şey var, yaşamam gerekiyormuş ki bunları yaşadım.
Her şeyde, her şer'de bir hayır vardır demişler. Öyledir diyorum ve sabırla bekliyorum. Ama azıcık kalan sabrım da tükenmek üzere bunun da farkındayım. elimden geleni yapıyorum diyorum ama demekki yetmiyor. Daha fazla gerekiyor.
Bir arkadaşım face'ine yazmış "Yeni yılmış, pehh. Ben eskilerini istiyorum"
Aynen, malesef aynen katılıyorum. Çok değil daha 1 sene önce, 2010'a merhaba derken o kadar umutluydum ki. Bu sene benim senem olacak, tüm beklediğim şeyler gerçekleşecek diye öyle hayaller kurmuştum ki! Hepside, ama hepsi de elimde patladı!! teker teker, acıyarak, kanatarak, ezip geçerek...
Yine bir arkadaşım "2010, seni zaten hiç sevmemiştim. Pılını pırtını topla da git. 2011, sen de tüm güzellikleri yanına alıp gel"
Buna da ayynneen katılıyorum. zaten şu son 3 sene, 2008,2009 ve 2010 nasıl geçti bilmiyorum. Hayatımın en güzel günleri heba oluyor. Tek bir mutlu günüm yok. Bir tek!!
Hep hayal kırıklığı, hep boşuna beklemeler, heep boğazımı yakan ağlamaklı düğüm, sabır, dua, merak... niceleri. zorla gülümsemeler, her gece saatlerce ağlamak, her şarkıda boğazı yanmak.
"Burnunun direği sızlamak" fiilini bizzat birebir yaşayarak, yüreği kanayarak öğrenmek.
tıpkı şu anda bunları yazarken gözyaşından buğulanmış gözlerle monitörü bile bulanık görerek yaşadığım burun sızlaması gibi... Bayrammış, seyranmış, yeni yılmış... Hepsi bana yalan. Varsın 2011 gelsin. Ben kendi miladımı bekliyorum hala. Sabırla, inatla,, duayla... Her zaman da halime şükrediyorum. Rabbim beterinden korusun hepimizi.
Ve yine de adet yerini bulsun.
HEPİNİZE MUTLU SENELER...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder