10 Aralık 2014 Çarşamba

Hayatım değişiyor...

Yaklaşık iki aydır hastalıkal uğraşıyorum.. önce kızım iki yaş azı dişi çıkardı. diğer dişlere göre çok daha zorlandık. ateş kusma inanılmaz iştahsızlık, tek lokma ile günü bitirdik falan. sonrasında ben bronşit oldum.. akabinde sinüzit ve orta kulak iltihabı...
O günlerde sağ kulağımda inanılmaz bir ağrı hissettim. duymam da ciddi anlamda azalmıştı. zaten hafif kayıp var.. tamamen kulağımı kaybediyorum sandım.. çok korktum..
inatla evde iyileşmeyi beklerken bu kulak ağrısı tıkanıklık ve denge sorunu ile soluğu doktorda aldım.. kızdı bana. neden bu kadar ilerlettin diye. bir serum yedi iğne akabinde antibiyotik sprey ve diğer ilaçlar ile sonunda iyilşebildim.
İyileşince doktore tekrar gittim ve... artık böyle devam edemeyeceğimi söyledim.. yine test yapıldı.. ve merkeze gidip cihaz hakkında bilgi aldık.. devlette muayene olursam 400küsür devletin karşılayacağını söyledi.. ertesi gün gittim.. ilk defa gidiyordum o hastaneye.. halime binlerce şükür ettim... ve yine test... nefret ediyorum artık. her seferinde farklı sonuç çıkıyor zaten... sonucu doktora gösterdik ve... artık kullanmamın kaçınılmaz olduğunu söyledi...
aslında bana kalsa iyi kötü idare ediyorum ama...
artık eşim var ve en önemlisi kızım var... onlar için alışmam gerekiyor. kullanamıyorum deme gibi lüksüm yok.. mecburum...
iki tarafa mı tek tarafa mı, hangi marka, kaç lira, büyükmü küçükmü... birsürü soru var aklımda...
suan devletten rapor alma aşamasındayım. haftaya çıkıyor rapor.. spnrasında merkeze gidip alıcam..
ve sonrası....
çok kafam karışıyor.. şuan gece 1.30 ve ben düşüncelerdeyim..
görenler ne diyecek, nasıl alışacağım, kızım beni sevmeyecek mi (şuan anlamıyor ama ileride beni beğenmezse:( eşim desem... ona tümden mahcubum... neyse devem edersem yine ağlayacağım.
kime ne desem boş. içimi buraya dökmek için buradayım... kendimi ancak kendim anlarım..
inşallah ileride okuyunca kaygılarımın boşuna olduğunu görürüm.
kuaförde, rüzgarlı havada, saçımı toplayınca, su ile temasta, telefonla konuşurken, başkası ile tokalaşıp selamlaşırken, umarım zorlanmam.
terletmesi, ağrıtması da cabası.. önceden denemiştim ama olmadı yapamamıştım. ama artık mecburum.
umarım iyi ki almışım derim, hatta neden bu kadar eziyet etmişim kendime kurtuldum rahatladım artık diyebilirim... doğru tercih yapmışım diyebilirim..
neyse ben artık uyuyayım.. uyuyunca unutuyor insan... rüyamda görmezsem...
Rabbim başka dert vermesin inşallah...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder