Ooof of. Evet sıkıcıydı, evet monotondu, ama bundan daha iyiydi belki. evet değişim istedim ama bunu değil. eskisinden de zor oldu herşey. evde bir telaş demiştim. aynen devam. teker teker eşyalar yenileniyor. girişteki hol, aynalar, tablolar, askılıklar, halılar, masa, sehpa... ne varsa. bi koltukları zor zaptettik. ha kötü mü oluyor, hayır tabiki herşey yenileniyor ama, işte ama... zar zor olunca pek de zevkli olmuyor. neyse. okula da gidemedim. ama yarın uğramak istiyorum artık. çünkü gitmek istemediğim biyere davet edildim. bunu bahane ederek o daveti kabul etmeyeceğim. belki sonra. hele bu ruh halinde hiç gitmemem daha hayırlı. belki kalp kırabilirim. hiç sanmıyorum da. olan olur, laflar söylenir, mesafe koymaya karar verilir ama ertesi gün hepsi unutulur. unutulmaz da, kalp kırmamak için unut-muş gibi yapılır. senin kalbin kırılsın umur değil nolcak boşveeer, yeter ki başkalarını kırmayım! neyse. bugün bi avize gördümmmmmmm... oyy oy. benim olmalısın. bide masa sandalye takımı, şirin bi portmanto, çook şirin bi puf, çok klas leoparlı bi halı, harika bi saat ve ayna-konsol takımı:((( Rabb'im tüm bunları kendi evime almayı nasip eder inşallah, tez zamanda hayırlısıyla. (Bugün canım arkadaşım taaa Amerika'larda benimle uğraşmış rüyasında. Ben evleniyormuşum ama çooook mutluymuşum. annem de çoook mutluymuş. herkes mutlu mutlu benim eşyalarımı taşıyormuş, evimi yerleştiriyormuş:)) Hayırdır inşallah. Rabb'im bana da böyle rüyadaki gibi, beklediğime değecek şekilde mutlu mesut hayırlı uğurlu gönlüme göre sevinçle evlenmeyi, mutlu yuvamı kurmayı nasip etsin inşallah. Aminn...)